Tytuł brzmi swojsko i dziwnie znajomo. Drażni kubki smakowe, dłonie wprawia w drżenie, rzecznika Hofmana skłania do głębokiej zadumy z lekką nutką żalu za mijającą chwałą. Rzuca nas w retrospektywne dejavu przeszłych imprez, epickich biesiad czy zwyczajnych popijaw w kamienicznych bramach. Łza w oku się kręci. Tak reagują ludzie typowi dla naszej szerokości geograficznej, czyli alkoholicy, degeneraci, wykolejeńcy i pisowcy.
A co znaczy 40% dla współczesnych postępowców? Z czym może się kojarzyć ludziom nowocześniejszym niż ajfona 4? No, no? No ależ oczywiście! Z szczytową formą sprawiedliwości społecznej, czyli parytetem. Wciska się gdzie się da bądź gdzie dadzą 40% udziału płci pięknej. Wciska się w zarządach, rządach, radach, obradach, komisjach, nadzorach, parlamentach i… no gdzie się da. Nie chcę tu się rozwodzić nad sensem tegoż, bo jak wszystkim myślącym, nawet dinozaurom, wiadomo, gdy nowe idzie stare musi ustąpić. Chciałbym tu jednak poruszyć pewien aspekt, rzekłbym, natury matematyczno-biologiczno-etycznej. Przeczytajcie Państwo proszę poniższe zadanie:
W radzie nadzorczej zasiada:
- czterech mężczyzn
- jedna kobiet
- dwóch transwestytów bez operacji chodzący w damskich ciuszkach
- jedna kobieta, której płeć społeczna to mężczyzna, lesbijka
- prezesem zarządu jest Anna Grodzka.
Pytanie: Czy powyższa rada nadzorcza spełnia wymagania stawiane przez parytet?
Wbrew pozorom zadanie proste nie jest. Bo jak to ugryźć? Biologicznych kobiet mamy dwie w dziewięcioosobowym gremium, czyli parytet spełniony nie jest. Feministki się cieszą, bo zaraz na członka zarządu wciągnie się dodatkowe panie. Jest to jednak sytuacja silnie homofobiczna, gdyż zabieramy gejom i transwestytom prawo do wyrażenia się. Rozpatrując sytuację po płciach społecznych pań mamy cztery, czyli parytet jest spełniony. Geje wyciągają z radości tęczową flagę, ale feministki mają gorzej. No i jak to ma ugryźć nasz supernowoczesny ajfon? Pewnie do czasu wprowadzenia nowej wersji z nowym procesorem zadanie będzie nierozwiązane.
